بـیا به خـانه که امّـیـد با تو برگـردد            هزار مرتـبه خـورشید با تو برگردد

بیا شکوه شکـفـتن که باز در نَفَـسی            بهـار رفـته به تـبـعـید با تو برگـردد

بیا که صبح یقـین با گشودن چشمی            به جای این شب تردید با تو برگردد

من و غروب و غم و اضطراب و چشمانی            به راه مانـده که امّیـد با تو بـرگردد

بیا که کوچ کنـد مـاتم از حـریم دلـم            و شـادمـانه‌ترین عـیـد با تو برگردد